Wij streven ernaar om naasten bij de behandeling te betrekken. Niet alleen als uw naaste bij ons is opgenomen. Maar ook als hij/zij alleen gesprekken heeft.
Een naaste heeft namelijk veel kennis en ervaring in de omgang met zijn of haar partner, vriend(in) of familielid. Bovendien ziet u als naaste vaak al in een vroeg stadium wanneer iets mis dreigt te gaan. Informatie die ook voor onze behandelaars van belang kan zijn.
Als de patiënt én de naaste het wenselijk vinden, organiseren wij een gesprek tussen de patiënt, de naaste en de behandelaar. Dat noemen wij een ‘triadegesprek’. Daarin bespreken wij met elkaar hoe wij de naaste bij de behandeling kunnen betrekken. De afspraken hierover leggen we vast in het dossier van de patiënt.
Mening van de patiënt
Wij vinden het dus belangrijk om naasten bij de behandeling te betrekken.
De patiënt hoeft het hier niet mee eens te zijn. De behandelaar zal wel altijd moeite doen om de patiënt te overtuigen van het belang ervan.
De behandelaar mag ervoor kiezen (als het in het belang van de behandeling is) om toch contact te leggen met de naasten.
Dit moet dan wel – met onderbouwing – in het dossier zijn vastgelegd.